Edukacja dla starości, do starości, przez starość oraz edukacja w starości w „Polityce społecznej wobec osób starszych 2030”

      Możliwość komentowania Edukacja dla starości, do starości, przez starość oraz edukacja w starości w „Polityce społecznej wobec osób starszych 2030” została wyłączona

 

WARTO WIEDZIEĆ !

Edukacja dla starości, do starości, przez starość  oraz edukacja w starości  w „Polityce  społecznej wobec osób starszych 2030”


Premier Mateusz Morawiecki i minister rodziny, pracy i polityki społecznej Elżbieta Rafalska zaprezentowali  23 stycznia 2018 r. założenia dokumentu „Polityka społeczna wobec osób starszych 2030. Bezpieczeństwo. Uczestnictwo. Solidarność”.
Nowy dokument rządowy w najbliższych dniach zostanie przekazany  do konsultacji międzyresortowych. Uwzględnia wszystkie sfery życia dotyczące osób starszych, między innymi w zakresie szeroko rozumianego bezpieczeństwa, zdrowia, aktywnego uczestnictwa w życiu społecznym, a także potrzeby dostosowania infrastruktury, systemu służby zdrowia czy rynku pracy do potrzeb i możliwości osób starszych.

Jego wdrożenie jest elementem Strategii na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju. Stworzenie kompleksowego Programu w zakresie polityki senioralnej pozwoli na usystematyzowanie i usprawnienie działań instytucji publicznych na rzecz osób starszych w Polsce. Rozwiązania te przyczynią się także do znacznej poprawy jakości życia osób starszych oraz jak najdłuższej samodzielności seniorów.

Program opiera się na trzech filarach – bezpieczeństwie, uczestnictwie i solidarności. Te elementy są kluczowe, ponieważ stanowią gwarancję znacznego podniesienia jakości i poziomu życia osób starszych. 

Dokument przewiduje realizację szeregu działań wobec ogółu osób starszych w ramach następujących obszarów:

1.     Kształtowanie pozytywnego postrzegania starości w społeczeństwie;

2.     Uczestnictwo w życiu społecznym oraz wspieranie wszelkich form aktywności obywatelskiej, społecznej, kulturalnej, artystycznej i sportowej;

3.     Tworzenie warunków umożliwiających wykorzystanie potencjału osób starszych jako aktywnych uczestników życia gospodarczego i rynku pracy, dostosowanych do ich możliwości psychofizycznych oraz sytuacji rodzinnej;

4.     Promocja zdrowia, profilaktyka chorób, dostęp do diagnostyki, leczenia i rehabilitacji;

5.     Zwiększanie bezpieczeństwa fizycznego – przeciwdziałanie przemocy i zaniedbaniom wobec osób starszych;

6.     Tworzenie warunków do solidarności i integracji międzypokoleniowej;

7.     Edukacja dla starości (kadry opiekuńcze i medyczne), do starości (całe społeczeństwo), przez starość (od najmłodszego pokolenia) oraz edukacja w starości (osoby starsze).